آئین‌نامه مهندسی سازه بدون دخالت دولت تدوین می‌شود

 تدوین آئین‌نامه مهندسی سازه، کم‌توجهی به معماری سازه، صرف درآمدها در هزینه‌های جاری و بی‌توجهی به کارهای عمرانی کشور از جمله مباحثی بود که در نخستین همایش مهندسی سازه ایران مطرح شد.


به گزارش روابط عمومی سازمان نظام مهندسی ساختمان استان قزوین به نقل از شورای مرکزی، غلامرضا هوائی در نخستین همایش مهندسی سازه ایران اظهار کرد: باید با کمک اعضای انجمن مهندسی سازه ایران بتوانیم در قالب کمیته‌های مختلف بدون دخالت دولت آئین‌نامه‌های مربوط به مهندسی سازه را تهیه و تدوین کنیم.


وی با بیان این‌که نمونه‌های موفقی در این زمینه در دنیا تجربه شده است، گفت: تولیدات علمی در حوزه مهندسی سازه در کشور جزئی بوده و در مرحله اول نمی توانیم کاری را انجام دهیم.

 

وی با بیان این‌که مهندسی سازه یک حساسیت بین معماران و سازندگان است، تصریح کرد:‌ امروزه در ساخت‌وسازها به الگوی معماری کمتر  کرده و ساختمان‌ها را بی روح‌تر می سازیم

 

مدیرکل دفتر مقررات ملی ساختمان با تاکید بر این‌که باید معماری سازه را به ساخت‌وسازها اضافه کنیم، افزود:‌معماری فقط پوسته ساختمان نیست، معماری ظاهر سازه را نیز شامل می‌شود و باید به آن توجه کنیم.

 

هوائی با اشاره به این‌که سازه‌ها باید توسط معماران طراحی و توسط مهندسان سازه ساخته شود، یادآور شد: ۳۴۸ مقاله برای ارائه به همایش مهندسی سازه ارسال شد که در نهایت ۱۳۷ مقاله به شکل شفاهی و پوستر تایید شده است.

 

در این همایش سیدمحمد غرضی رئیس اسبق شورای مرکزی نظام مهندسی ساختمان  نیز با اشاره به این‌که پیش از انقلاب در کشور ۱۰۰ هزار مشترک گاز داشتیم، گفت: این در حالی است که در سال‌های پس از پیروزی انقلاب تعداد مشترکان گاز به ۲۵ میلیون رسیده است و روزانه ۶۰۰ میلیون مترمکعب گاز در کشور مصرف می شود.

 

وی با بیان این‌که در دنیا فقط دو کشور ایران و آمریکا تمام خانه‌ها دارای انشعاب گاز هستند، افزود: پیشرفت کشور مرهون کار مهندسان است و بقیه (تجار، بانک‌ها و…) از ازرش افزوده مهندسان استفاده می کنند.

 

مهندس غرضی با بیان این‌که کار عمرانی در کشور به صفر رسیده از جامعه مهندسان در این رابطه انتقاد کرد و تصریح نمود:‌ کار عمرانی به صفر رسیده، اما با این حال هیچ ندایی از مهندسان -در این زمینه- به گوش نمی‌رسد.

 

رئیس اسبق سازمان نظام مهندسی ساختمان افزود : در ۱۷ ماه اخیر هیچ پولی صرف توسعه کشور نشده است و دولت همه درآمدها را صرف هزینه‌های جاری می‌کند. وقتی علم و فن مهندسی کشور جایگاه اداری، سیاسی و اعتقادی ندارد همیشه سرش بریده می شود.  باید یقه کسانیکه از این امور غافل هستند را محکم گرفت در غیر اینصورت سرمایه ها به جای ماندگار شدن از بین می‌رود.